والتر بنیامین غالبا متفکری مرموز با آرایی نبوغآمیز درمورد ادبیات، بهویژه جریانهای حاشیهای و فراموش شدهی ادبی، معرفی شده است. در این کتاب تلاش شده است تا دو مضمون اصلی تفکر بنیامین، یعنی فلسفهی زبان و فلسفهی تاریخ، و حضور این دو مضمون در آثار اولیه و فرجامین او برجسته شود. دو مقالهی نخست، «در باب زبان و زبان بشری» و «رسالت مترجم»، گویای فاز اولیه تفکر بنیامین و تاثیرپذیری او از الهیات و عرفان یهودی است. در متن بلند «در باب نظریه شناخت، نظریه پیشرفت»، ایدههای بنیامین در مورد فلسفه تاریخ و تاریخنگاری به شیوه ماتریالیستی آمده است. «تزهایی درباره مفهوم تاریخ» آخرین نوشتهای است که از بنیامین بهجا مانده و یکی از مهمترین متون در سنت غربی درباره نظریه انقلاب و مسیانیسم است. برای روشنشدن پیوند میان زبان و تاریخ نزد بنیامین، مقالهای از جورجو آگامبن به کتاب افزوده شده است که میکوشد ربط و نسبت مقولات تاریخی و زبانی را در نظر بنیامین نشان دهد.
مشخصات کتاب:
جلد شومیز
سایز: ۱۴ × ۲۱ سانتیمتر
تعداد صفحات: ۱۹۰