ویلیام شکسپیر

در این کتاب به کمک ایده‌های مارکسیستی، فمینیستی و نشانه شناختی معاصر تفسیر بدیع و نافذی از قریب‌به‌اتفاق نمایش‌نامه‌های اصلی شکسپیر ارائه شده است. نویسنده با خوانش‌هایی نزدیک از متن نمایش‌نامه‌ها، بر شماری از مسئله‌ها و تعارض‌های اصلی هنر نمایشی شکسپیر پرتو افکنده است- عالمی علی‌الخصوص تضاد میان کلمات و اشیا یا بدن و زبان- و آن‌ها را در حوزه‌هایی نظیر قانون، جنسیت و طبیعت بررسی کرده است. به‌زعم ایگلتون، شکسپیر در کار خود با زبان و میل، مانند نوعی «مازاد» بر بدن، نقش‌های ثابت اجتماعی و سرشت بلاتغییر انسان رفتار کرده، اما شیوه پرداختن به این «مازاد» در نمایش‌نامه‌ها دوگانه است؛ هم از جهتی قدرت این مازد به‌مثابه منبع و سرچشمه خلاقیت بشری ستایش شده است و هم از جهت دیگر، وحشتی از نیروی آشوبناک و تخطی آفرین این مازاد در نمایش‌نامه‌ها به‌چشم می‌خورد. در زیر سطح این ابهام‌ها و دوگانگی‌ها، نزاع ایدئولوژیک عمیق‌تری میان سنت‌گرایی فئودالی و فردگرایی بورژوایی به عنوان یک فرم جدید نوظهور در جریان است. ایگلتون، به کمک نظریه‌های مرتبط با زبان، جنسیت و جامعه می‌کوشد آن‌چه تاکنون در نمایش‌نامه‌های شکسپیر حاضر اما پنهان مانده بود به سطح آورد و از راز و رمز هنر شکسپیر پرده بردارد.

مشخصات کتاب:

جلد شومیز

سایز: ۱۴ × ۲۱ سانتی‌متر

تعداد صفحات: ۱۵۴

سال انتشار ۱۳۹۵