سه پژوهش در جامعه‌شناسی هنر

ماکس رافائل شاگردِ هنرشناس و مورخ بزرگ هنر، هاینریش ولفلین بود و کتاب حاضر با همه‌‏ى فشردگی و پیچیدگی آن، یکی از بهترین درآمدها به اندیشه‏‌ى رافائل است. مقاله‌‏ى نخست، «پرودون و جامعه‌‏شناسی هنر» نقدی است بر نظریه‌‏ى زیبایی‌‏شناختی پرودون، که ضمن آن او به توضیح دیدگاه‏‌های خود درباره‌‏ى نقش ویژه و کارکرد رابطه‌‏ى میان قواى گوناگون انسان، ماهیت «ایده‌‏ی» هنری، رابطه‏‌ی فرآورده‌ی ایدئولوژیک و تمایز میان قلمروهای هنر، علم و فلسفه می‏‌پردازد. در مقاله‌ی دوم، «نظریه‌ی مارکسیستی هنر»، او اصول ماده‌باوری تاریخی را درباره‌ی آنچه در آن هنگام تازه‌‏ترین و پیشرفته‌ترین نمونه‌های هنر بود به کار می‌بندد. در این‏جا، علم، علم تاریخ و نقد هنری در پیوند با یکدیگر نظریه‌های علمی پدید می‏‌آورند که در برابر آن نوع جامعه‌شناسی هنر که از روش تاریخی و دیالکتیکی بی‏‌بهره است قرار می‌گیرد. در مقاله‌ی سوم، «پیکاسو» رافائل به بررسی چگونگی تکامل هنری پیکاسو می‌پردازد. در این مقاله، او شرایط مادی و ایدئولوژیکی را که بر پیکاسو تأثیر گذاشته‌‏اند بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که پیکاسو چگونه نسبت به این شرایط واکنش نشان داده است.

مشخصات کتاب:

جلد شومیز

سایز: ۱۴ × ۲۱ سانتی‌متر

تعداد صفحات: ۲۷۲