صد سال نویسندگی در تهران

این گزارش‌ها صد تک‌نگاری از صد نویسنده‌ی تهران است و همین عدد صد محدودیت‌ها و دشواری‌هایی بر کار افزود و طبیعتا نام چهره‌هایی در این فهرست غایب است. این کتاب دایره‌المعارف نویسندگان نیست، که اگر بود هم فرم مدخل‌ها باید طور دیگر می‌بود و هم عددش بسیار بالاتر از صد می‌رفت. صرفا گزارشی از احوالات و آثار و زمانه آدم‌هایی است که باعث تثبیت مرکزیت ادبی و زبانی شهر تهران شده‌اند و ترتیبش بر اساس سال تولد و زمانه زیستن است و می‌توان سیری تاریخی را در آن دنبال کرد. «صد سال نویسندگی در تهران» با نام محمدعلی فروغی آغاز می‌شود و در پایان به نویسندگان جوان امروز می‌رسد. تنوع نام‌ها (که تنوع نگاه و سبک و سیاق نویسندگی را با خود همراه دارد) از ویژگی‌های این کتاب است. هم نام محمدعلی جمال‌زاده در این اثر دیده می‌شود هم شاهرخ مسکوب. هم رجبعلی اعتمادی در این کتاب سهمی دارد هم هوشنگ مرادی کرمانی. هم با کارنامه بهرام بیضایی سروکار داریم هم توران میرهادی و در کنار نام نویسندگان پیشکسوتی چون محمود دولت‌آبادی نام نویسندگان نسل‌های بعد هم دیده می‌شود. همچنین نام برخی چهره‌های مطرح شعر ایران همچون احمد شاملو، سیمین بهبهانی و محمدرضا شفیعی کدکنی در این کتاب به چشم می‌خورد.

مشخصات کتاب:

جلد شومیز

تعداد صفحات: ۲۴۵