از خستگی

گفت‌و‌گوی شهرزاد چنگلوایی با محمود بخشی

محمود بخشی بیش از بیست‌سال است که می‌سازد. همین ساختن است که در کارهای او مرتبا پرسش می‌شود؛ چرایی ساختن، چگونگی آن؛ و ادامه‌ی آن در نگاه بیننده. برای او، کار هنری یک امر هر روزه و بی‌وقفه است و به گفته‌ی خودش در بسیاری اوقات حوصله سر‌بر و خسته‌کننده؛ مسیری که باید به سمت تمام‌شدن پیش برود. کارهای او عموما از پیش فکر‌شده و طرح‌ریخته به‌نظر می‌آیند و با اینکه در روند ساخت طبیعتا دچار تردید و تغییر هم می‌شود، اما در نهایت او را به گمان من نمی‌توان هنرمندی پروگرسیو دانست. نظاره و تماشا، نگاه، در جهان هنری او امری حاضر است. او مدام خود را در جای تماشاگر، یا تماشا‌شونده می‌گذارد یا به مفهوم غیاب به عنوان شکل دیگری از نگاه توجه می‌کند. به‌نظر می‌آید که او نگاه یک بیننده‌ی کل، یک ناظر تاریخ را بر پرکتیس هنری و زبان کارش نظاره‌گر می‌بیند؛ هرچند که کارهایش گاه به رویدادها و مضامین محلی و مقطعی بپردازند. آثار بخشی معمولا به یک خاطره یا تجربه‌ی جمعی بر‌می‌گردد. بخشی معمولا نمادی، کلمه‌ای، نشانه‌ای، لوگویی یا مفهومی را هسته‌ی کارش می‌کند و مخاطب را به روایتی ارجاع می‌دهد که عموما قدرت یا عرف به او القا کرده است.

مشخصات کتاب:

دو زبانه

جلد سخت

سایز: ۱۶.۷ × ۲۳.۴ سانتی‌متر

تعداد صفحات: ۱۳۵

سال انتشار: ۱۳۹۶