«زمان که بگذرد آب روان بر سنگ خارا هم پیروز خواهد شد» همپیمان شدن با همهی آن چیزهایی که همچون رود «نامعلوم، آرام و پایانناپذیر» هستند به یادمان میآورد که بنیامین از آرمان شکستخوردگان و ستمدیدگان سخن گفته است. در تز ششم از تزهایی در باب فلسفهی تاریخ (در کتاب روشنگریها) او مینویسد: «تنها آن مورخی میتواند بارقهی امیدی در گذشته بدمد، که به قطع قانع شده باشد در صورت پیروزی دشمن، حتی در گذشتگان نیز از شرّ او ایمن نخواهند ماند. و این دشمن تاکنون همواره پیروز بوده است» تاریخ هرگز برای بنیامین نه صرفا «پیششرط زمان حال»، بلکه صحنهی یک اکنون همیشگی بود. پیکارهای گذشته را باید ادامه داد، اگر نه، نتیجهی آنها دیگربار جز شکست نخواهد بود.
مشخصات کتاب:
جلد شومیز
تعداد صفحات: ۱۸۸
سال انتشار: ۱۳۹۸